کابین آسانسور به چهار دسته آسانسور کششی، آسانسور هیدرولیک، آسانسور وینچی و آسانسور مغناطیسی تقسیم میگردند و از لحاظ شکل ظاهری کابین به چهار دسته آسانسور پانوراما، آسانسور با یک درب، آسانسور با دو درب مقابل و آسانسور با دو درب مجاور تقسیم میشوند.
بسته به اینکه یک آسانسور مجهز به کشش یا عملکرد هیدرولیکی است موتور میتواند در انواع آسانسورها متفاوت باشد. موتور آسانسور ستون فقرات کل سیستم آسانسور است و یکی از مهمترین قطعههای استفاده شده در آسانسور است. برای بالابرهای کششی، موتور مانند یک شیار عمل میکند و مجهز به کابلهای استیل و وزنه تعادل است تا بتواند مانند یک بالابر کابین را بالا و پایین کند. از طرف دیگر موتور سیستم هیدرولیک به منظور حرکت دادن کابین مجهز به پیستون و پمپ مایع هیدرولیک است.
کابین آسانسور (Cabin)
آسانسور را معمولا به شکل یک اتاق میبینیم که همان کابین آسانسور است. این قسمت اصلی آسانسور است که برای جابجایی افراد و اشیا و حمل کالا به طبقههای مختلف استفاده میکنیم. به عبارت دیگر کابین آسانسور افراد و اشیا را برای حمل و نقل در خود نگه میدارد که در چاه آسانسور محصور شده است. کابینهای آسانسور میتوانند در اندازههای مختلف با حداقل یک درب باشند و با استفاده از موتور یا سیستم هیدرولیک بالا و پایین شوند. امروزه از نظر زیبایی ظاهری به کابین آسانسور توجه ویژهای میشود.
گاورنر (Speed Governors)
سیستم تنظیم سرعت آسانسورها به عنوان تنظیم کننده سرعت شناخته میشود. اگر آسانسور بیش از حد مجاز کار کند، سیستم تنظیم کننده، سرعت را کنترل میکند که معمولاً به قسمت پایین اتومبیل متصل میشود و به عنوان طناب گاورنر نیز شناخته میشود.
ریل آسانسور (Elevator Rails)
با قرار گرفتن فلکه یا (قرقره) بر روی موتور آسانسور که سیم بکسلها دور آن قرار میگیرند که یک سر آن به کابین آسانسور و سر دیگر به قاب وزنه متصل هستند باعث حرکت فلکه موتور در دو جهت مختلف حرکت رو به بالا یا پایین کابین آسانسور انجام می شوند. در واقع سر خوردن به بالا و پایین در آسانسورها با عملکرد صحیح ریلهای آسانسور امکان پذیر است. ریلهای راهنمای آسانسور، داری جنسی فلزی با مقطع T شکل هستند که به منظور هدایت کابین و وزنه تعادل در راستای مسیر حرکت، به حداقل رساندن حرکات جانبی و جلوگیری از نوسانات بیش از اندازه کابین به کار می روند. از طرفی این ریلهای راهنما وظیفه حفظ ایمنی حرکت کابین را نیز بر عهده دارند، زیرا ترمز ایمنی اضطراری (پاراشوت) بر روی این ریلهای راهنما عمل می کند.
محور آسانسور (Elevator Shaft)
کابین آسانسور در این فضا حرکت میکند و بسته به نوع آسانسور محل Shaft یا چاه میتواند متنوع باشد.
درها (Doors)
دربهای آسانسور به عنوان درهای معمولی برای ورود و خروج نیز منظور میشوند. درب آسانسور بر دو نوع است: درب دستی و درب اتوماتیک. دربهای دستی: این نوع درها با کمک شخصی که میخواهد وارد آسانسور شود باز میشوند. درب های اتوماتیک: دربهای اتوماتیک نوعی درب هستند که با تأمین برق توسط یک اپراتور به طور خودکار باز میشوند.
واحد کنترل (Control Unit)
واحد کنترل که در اتاق کنترل قرار دارد شامل یک رایانه داخلی با دستورالعملهای خاصی برای نظارت بر الگوهای مختلف است که معمولاً در بالای محور آسانسور قرار دارد. سیگنال را از کنترلهای هر طبقه دریافت میکند و آن را به حرکات موتور، بالا یا پایین تبدیل میکند. هنگامی که کابین آسانسور به مقصد می رسد، واحد کنترل سیگنالی دریافت میکند که کابین آسانسور را متوقف کرده و اجازه ورود یا خروج مسافران را می دهد.
بافرها (Buffers)
بافر وسیلهای است که در پایین آسانسور قرار دارد و برای محافظت از مردم طراحی شده است. بافرها میتوانند با جمع یا اتلاف انرژی جنبشی، آسانسور را متوقف کنند.